... Nie tylko Aglomeracja Opolska izoluje i wypycha pałac von Tiele-Winckler'ów poza zwarty organicznie i funkcjonalnie kompleks parku krajobrazowego. Nadszedł kres funkcjonowania Zespołu Pałacowo - Parkowego w Mosznej, jako trwale i po mistrzowsku zespolonego dzieła architektury w jak najściślejszym ujęciu definicji. Pozostaje nam tylko pokątna obserwacja i krytyka przyjętej obecnie w praktyce, barbarzyńskiej, urzędniczej metody "rewitalizacji". Wartości bazowe idei La Belle Epoque, które cudem przetrwały w Mosznej zawieruchy historii, bezmyślnie zrujnowano.
2022.05.06 ZAWRACANIE DESZCZU DO NIEBA ... .
Santorini, czy Lazurowe Wybrzeże ... skopiowano w Mosznej.
Lanie ( ... dolewanie ) wody od zawsze było specjalnością naszej urzędniczej kuchni. Tym razem przekroczono jednak wszelkie granice umiaru i zdrowego rozsądku. Po dewastacji parkowego starodrzewia zaatakowano najbliższe otoczenie pałacu, zamieniając basen ogrodowy w fikuśny system multisikawkowy. Brutalna i bezmyślna interwencja w niezwykle wrażliwe, historyczne dzieło architektury krajobrazu jest skutkiem ślepej i niepohamowanej urzędniczej żądzy zamiany Zespołu Pałacowo-Parkowego w Mosznej w ( ... marną ) kopię amerykańskiego Disneylandu.
... przykuwanie uwagi, to jeszcze nie zachwyt, fascynacja, czy ... akceptacja.
Rozpoczął się kolejny etap stałej, metodycznej i bezwzględnej deprecjacji Zespołu Pałacowo - Parkowego w Mosznej.
Tym razem zabrano się za przekształcanie definicji pojęć ( celowa zmiana szyku wyrazów ) "zespołu pałacowo - parkowego", przypisanego na stałe do siedziby rodowej von Tiele-Winckler'ów w Mosznej, na "zespół parkowo - pałacowy', gdzie ... pałac ( ... nazywany przez urzędników "zamkiem" ) miałby stać się ... disney'owską dominantą całej kompozycji architektoniczno-przestrzennej, odseparowaną i wyrwaną z parkowego kontekstu. Zastosowano zabieg prymitywny i kompletnie pozbawiony sensu, ponieważ bazą i rdzeniem całego założenia pałacowo - parkowego był kiedyś angielski park, sięgający granic horyzontu, natomiast pałac pełnił w nim tylko funkcję zwornika - centralnej ozdoby szczytowego klińca. Wyrwany z parkowego otoczenia przypomina rdzewiejący wrak luksusowego jachtu, rzuconego podczas sztormu na przybrzeżne skały, ... przyozdobionego kiczowatą pstrokacizną przez domorosłych "grafficiarzy" ).
2021.08.21 ( 13:51 ) Irlandia, wyspy ARAN ( Inisheer ).
22.05.02 ( 18:41 ) - fascynująca wizualizacja "Lazurowego Wybrzeża" (Côte d'Azur) w Mosznej. Szkoda, że nikt nie sięgnął ( ... par contre ... ) po wzór "Wybrzeża Opalowego" (Côte d'Opale), znacznie bliższego klimatowi Mosznej ( ... nie tylko geograficznie).
22.05.02 ( 13:33 ). Zawracanie deszczu do nieba ... .
"Idziy dysc, idzie dysc, idziy siklawica ... ,
Uleje usiece, uleje usiece,
uleje usiece, Janickowe lica.
Nie lyj dyscu nie lyj, bo cie tu nie trzeba,
Łobyńdź gory lasy, łobyńdź lasy gory,
Łobyńdź gory lasy,
Nawroć siy do nieba"
Szokująca "potęga siku" lazurowej fontanny ( Sikawicy ) jest nową atrakcją turystyczną, niemal konkurencyjną dla konkursu potęgi skoku, organizowanego w sąsiedniej stadninie koni.
2022.05.02 ( 13:34 ).
2022.05.02 ( 13:34 ).
2022.05.02 ( 13:34 ).
2022.05.02 ( 13:35 ).
2022.05.02 ( 13:36 ).
2022.05.02 ( 13:37 ).
2022.05.02 ( 13:39 ).
2022.05.02 ( 13:39 ).
2022.05.02 ( 13:39 ). Cisza przed burzą ...
... a propos inicjatora tego przedsięwzięcia, też w lazurowym tle :
" Był jak kogut, który myślał, że słońce wschodzi tylko po to, aby usłyszeć, jak śpiewa."
... a może tylko po to, aby "rzucić okiem" na ... fontannę, jak sika ... .
2021.08.21 ( 13:42 ) Irlandia, wyspy ARAN ( Inisheer ).
Wizualizacja : Moszna - wypadkowa kierunku wprowadzanych zmian ... .
2022.05.02 ( 14:28 ). Autoprezentacja kiczu.
2022.05.02 ( 13:28 ) Święto Flagi ( 1 ).
2022.05.02 ( 18:37 ). Święto Flagi ( 2 ).
2022.05.02 ( 14:23 ). Aleja Lipowa dogorywa ... , sik w tle triumfuje ... .
2022.05.02 ( 18:44 ).
2022.05.02 ( 18:47 ). Wejmutkowe miejsce straceń ... .
2022.05.02 ( 19:08 ). Odruchy serca nie u wszystkich zamarły ... .
2022.05.02 ( 14:00 ).
2022.05.02 ( 13:30 ). A jednak, życie górą !
... urzędnicza działalność w posiadłości von Tiele-Wincklerów w Mosznej mieści się doskonale w najprymitywniejszej formule rozumienia ... kiczu.
Wikipedia
Kicz (z niem.Kitsch – lichota, tandeta, bubel) – utwór lub rzecz o miernej wartości, schlebiający popularnym gustom, który w opinii krytyków sztuki i innych artystów nie posiada wartości artystycznej.
Określanie czegoś kiczem wskazuje odbiorcy brzydotę i lichość oraz małą wartość artystyczną tak nazwanego dzieła, wykonanego z pewnym przepychem, ale zupełnie pozbawionego gustu: przedmiotu, kompozycji plastycznej, utworu literackiego czy muzycznego, filmu itp. Kicz jest określeniem silnie pejoratywnym i często kontrowersyjnym. To, co dla jednych jest kiczem, przez innych może być uznane za wartościową sztukę. Określenie to powstało ok. 1870 r. w monachijskich kołach malarskich i pierwotnie dotyczyło tylko obrazów[2].
Za kicz są też często uważane dzieła pretendujące do nowatorstwa, których wartość jest kwestionowana przez współczesnych krytyków, stosujących do oceny normy swego czasu. Krytycy czasami miewają rację i tego rodzaju dzieła idą w zapomnienie jako grafomania. Czasem jednak po latach to, co dawniej uważano za kicz, może się okazać w oczach przyszłych pokoleń wartościową twórczością. Przykładem są tu opery komediowe (opera buffa) Mozarta (Wesele Figara i inne), które w czasach ich powstawania były przez krytyków uważane za artystycznie bezwartościowe, mimo że cieszyły się dużą popularnością wśród publiczności Wiednia. Choć ocena w tej sprawie jest wysoce subiektywna, dość ogólnymi cechami kiczu są nadmierna łatwość przekazu, udawanie jednej rzeczy przez inną (np. lampa z butelki), płytka jednoznaczność i „ładność”, a w nowszej sztuce nieraz natrętna „brzydota dla brzydoty”, pozbawiona innej treści czy myśli.
Celowa kiczowatość bywa też świadomie wykorzystywana przez wybitnych artystów jako forma przekornej wypowiedzi, tworzonej na przekór „standardom akademickim”, pokazująca, że sztafaż kultury masowej również może stanowić cenne tworzywo i że często zaliczanie czegoś do kiczu jest raczej wyrazem arogancji kulturowej niż obiektywną oceną artystyczną. Jednym z pierwszych przejawów tego rodzaju podejścia do sztuki był dadaizm. Podejście to jest najbardziej widoczne w sztuce zwanej pop-artem, którego najwybitniejszym przedstawicielem był Andy Warhol[3].