Koty i kotki. Symbole ( żywe logo ) czasów minionych i obecnych.
Wydawać by się mogło, że obecny dysponent posiadłości ( pałacu ) von Tiele-Winckler'ów ( Moszna Zamek Sp. z o.o. ), skorzysta z możliwości sięgnięcia do jej bezcennych zasobów ( wartości historycznych, kulturowych i przyrodniczych ), pomijając z należną pokorą, niemożliwy do równoważnego przywrócenia, imponujący prestiż, który kiedyś towarzyszył jej dawnym twórcom i włodarzom. Dzisiejsze salonowe imprezowanie, "bajeczne", nocne fajerwerki i tak stają się marketingowo bezużyteczne, bo zaaranżowany naprędce i wciskany na siłę " kit " ( magiczny czar ... ? ), natychmiast pryska ( najpóźniej ), tuż po przebudzeniu się gości, następnego dnia. Przywrócenie dawnego klimatu hrabiowskiej rezydencji jest niemożliwy, ponieważ stanowi zbyt skomplikowaną wypadkową panujących wtedy obyczajów, społecznych zależności, układów rodzinnych i towarzyskich, spotkań salonowych, polowań oraz splotu przeróżnych interesów. Stąd zawsze będzie nieudaną każda usilna ( nachalna ) próba tworzenia ( fastrygowania "na okrętkę" ), taniego, kiermaszowego "folk - dostojeństwa", przy kompletnej ignorancji i zafałszowaniu wartości prawdziwych, a więc najcenniejszych i naprawdę wcale nie tak trudnych do rozpoznania z autopsji.
( Nie można dosładzać szlachetnego, wytrawnego "Bordeaux", cukrem z buraków ... )
Przestrzenną dominantą całej posiadłości ( ... pod każdym względem ) jest pałac, niezbyt udanie określany jako "zamek" ( Schloß ), ponieważ akurat z tym określeniem znacznie łatwiej powinna kojarzyć się historyczna głębia ( "odlot" sięgający średniowiecza ), potężna i okrutna wszechwładza, orężna siła i ... ukryte skarby.
Podobnemu skojarzeniu sprzyja niezwykle dekoracyjna elewacja skrzydła wschodniego, która przyciąga wzrok, wykorzystując szczególną, "zamkową" formę plastyczną, dzięki której pałac może sprawiać wrażenie budowli obronnej, pomimo tego, że w sposób oczywisty zaprzecza temu umieszczenie pomiędzy "obronnymi" wieżami ... szklanej oranżerii ( podobnie, jak sam wygląd i dokładniejszy ogląd budowli z każdej innej perspektywy ).
Stąd przyjęcie określenia "pałac" ( przepysznie rozbudowany w stylu historycznym, w okresie secesji ), ma zdecydowanie większy sens, bo w pełni odpowiada prawdzie, zarówno przy kompleksowej ocenie jego architektury, jak również przypisanej i faktycznie pełnionej funkcji.
HERB RODOWY von TIELE-WINCKLER' ów z dewizą FEST UND GETRAU ( SILNY I WIERNY ).
Posiadłości von Tiele-Winckler'ów nie można traktować obecnie, jako "rodzinnego spadku" ( cykl prawnego dziedziczenia został przerwany w 1945 r. ) , lecz bezcenną darowiznę, ofiarowaną nam przez historię. Tylko w tym przypadku, możemy się wzbogacić zarówno o wartości materialne, jak i duchowe ( najlepiej, występujące w komplecie i dopełniające się nawzajem ). Na majątku w Mosznej można więc nie tylko się wzbogacić, robiąc na nim, ( potraktowanym przedmiotowo ), dobry, kasowy ( "zamkowy" ) interes, lecz również ubogacić siebie, jeśli potrafimy poddać się działaniu parkowego i pałacowego, malowniczego piękna, które jest w stanie uaktywnić ( drzemiące w nas ), zupełnie nowe i dotychczas nieodkryte pokłady ludzkiej wrażliwości, poszerzając w sobie zakres odbioru nowych, niezwykłych i niepowtarzalnych przeżyć.
Korzystamy obecnie z podlegających szczególnej wycenie, "odsetek od kapitału", zgromadzonego w Mosznej przez kilka pokoleń rodziny von Tiele-Winckler'ów ( faktycznie, wypracowanego przez mieszkańców Śląska ), który nie został do końca roztrwoniony, lecz doskonale ( ... w pełni efektywnie i mądrze ) zainwestowany.
Szokująco skromnie. Bardzo trudno zauważyć, aby obecni dysponenci pałacu próbowali sięgnąć po symbolikę bogactwa jego historii i tradycji.
Rozjuszone, ukoronowane lwy ( uznawane czasami za ... niedźwiedzie ), występują w herbie czeskim, więc nawet pobieżne studium genezy "zamkowego" logo, potrafi nieco zaskoczyć.
Wyobraźnia autora "logo"powędrowała ( najwyraźniej ) tak odległym i niezbadanym szlakiem, że dostrzeżenie w Mosznej obecności autentycznych symboli von Tiele- Winckler'ów stało się niemożliwe.
Wydaje się, że miejscowe, tarasowe lwy ( nawet w bliźniaczej wersji, śpiącej i nieukoronowanej ) byłyby znacznie ciekawszym motywem w pałacowym logo, aniżeli te "zziajane", przygonione z Czech. Ludowy twórca logo "zamkowej" spółki zapewne szukał i zaczerpnął nieco inspiracji do swego dzieła w kurpiowskich wycinankach.
Dysponowanie własną posiadłością, pałacem, to jednak umocowanie "środka ciężkości" prestiżu w zupełnie innej przestrzeni, która umożliwia prezentacje w otoczeniu autentycznego, artystycznego piękna, a nawet przepychu, bez konieczności szukania "fizycznego wsparcia" w drużynie zakutych w zbroję rycerzy, kojarzonych najczęściej z "zamkiem". Pałac nie musi pełnić funkcji obronnych, a tym samym jego twórcy nie mieli żadnych powodów do wyhamowania polotu wyobraźni, przy modelowaniu jego urokliwych kształtów ( ... z czego też, doskonale potrafili skorzystać ).
Po co ": stawiać żagle ", aby popłynąć dalej, "poza horyzont" , skoro wystarczy skromny wietrzyk, dmuchnięcie w wiatraczki i pałacowy interes już się kręci.
Określenie "zamek w Mosznej" powoli zanika i tym samym, siedziba rodowa von Tiele-Winckler'ów, traktowana jako pałac, coraz częściej wraca do publicznego obiegu w swej dostojnej formie, która kryje w sobie znacznie więcej pasjonującej treści i, aby zwrócić na siebie uwagę, wcale nie musi ( ... jak określenie "zamek"), rozmijać się z prawdą.
Pałac zawsze będzie kojarzony z artyzmem, czystością sztuki oraz najwyższym, artystycznym kunsztem, natomiast zamek ( najpewniej ), już tylko z bardzo wąsko rozumianym interesem ( niekoniecznie rycerskim ), który może nawet okazać się "brudnym", jeśli będzie przynosił wymierny dochód, ale kosztem ignorancji i deprecjonowania wartości od zawsze kojarzonych ze sztuką oraz pięknem przyrody, które perfekcyjnie i na stałe zostały przypisane do posiadłości von Tiele-Wincklerów w Mosznej.
Przykład ( ... do wykorzystania ) autentycznego, stylowego zamku w otoczeniu naturalnego, parkowego zadrzewienia oraz "zdziczałego", kwietnego ogrodu.
Spółka z o.o., zarządzająca pałacem, przyjęła w swej nazwie określenie "zamek", co ( być może ) powinno usprawiedliwić wobec gości nieco surowsze warunki pobytu, jak również zasugerować możliwość uczestnictwa w prawdziwie wystawnej i swawolnej, "rycerskiej uczcie", podlanej miodem ... z ognistą, "fajerwerkową" oprawą włącznie.
Trudno zauważyć, aby Spółka "Zamek" miała pełną świadomość tego, że stała się również ( mimochodem ) spadkobiercą majątku von Tiele-Winckler'ów, na który, oprócz ( maksymalnie wyeksploatowanych ) dóbr materialnych, składają się również dobra duchowe. Jak wywiązuje się z tego honorowego zobowiązania, każdy z odwiedzających Moszną potrafi sam zauważyć i stosownie ocenić.
TIELE TIELE-WINCKLER WINCKLER
Trochę szkoda, że w znaku graficznym logo "zamkowej" firmy zabrakło autentycznych śladów historii, których jest przecież całe mnóstwo i bardzo łatwo je docelowo wykorzystać, ponieważ kojarzą się wprost z historią posiadłości oraz rodem jej ostatnich budowniczych i właścicieli. Mamy również do dyspozycji całe mnóstwo ciekawych i charakterystycznych detali pałacowej architektury, przykładów miejscowej flory i fauny, a nawet wykaz zwierzyny łownej, która bytuje w miejscowych łowiskach.
Właściwie, powstało firmowe logo z "kleksem", ponieważ określenie "zamek" stało się bazowym nieporozumieniem i oczywistym błędem, podobnie, jak dyszące z pragnienia, ukoronowane lwy, które mogą jedynie sugerować stały niedobór wody w kanałach parkowych, ew. szczególną "posuchę", wywołaną przez awarię restauracyjnego dystrybutora piwa.
Jakoś trudno uwierzyć, aby któryś z von Tiele-Wincklerów pełnił kiedykolwiek funkcję "koronnego T.W." ( tajnego współpracownika ... )
Surowa finezja "zamkowej" formy potrafi szokować w zestawieniu z oryginalną sygnaturą.
Podjęta została ( ... nieco ) przekorna próba identyfikacji każdego z elementów obecnego "zamkowego" logo w taki sposób, aby można je było w miarę sensownie przypisać określonym kompozycjom plastycznym ( w heraldyce ) z bliższego, czy nawet najbardziej odległego w czasie i przestrzeni, pałacowego otoczenia.
Określenie "moszna" bardzo łatwo nasuwa pewne frywolne skojarzenia, które jednak wypadałoby raczej pominąć przy wyborze kontrastowego szczegółu dla "zamkowego" logo, aby przypadkiem zbytnio nie przejaskrawić tła i towarzyszących, symbolicznych skojarzeń.
Herb Czech daje również dwie inne możliwości ( przykłady bardziej lotne ), w postaci orłów, z których jeden może być dosyć łatwo kojarzony z Prusami, a drugi, nawet z ... Polską. Szkoda więc, że "kompozytor" zamkowego logo kompletnie je zignorował, wybierając lwa.
Zarys historii Niemiec oraz ewolucja państwowych symboli.
W takim momencie staje się niemożliwe oderwanie treści herbowych symboli od historii kraju ( państwa ), w którym żyli właściciele posiadłości oraz została zrealizowana tak niezwykła kompozycja architektury. Nawiązanie do historii Niemiec staje się więc oczywiste i konieczne, ponieważ losy rodu von Tiele-Winckler'ów są z historią tego kraju naturalnie i wyjątkowo ściśle związane, podobnie jak również z historią sąsiedniej Polski i Czech.
Herb Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Święte Cesarstwo Rzymskie
"Ciągłość instytucjonalna cesarstwa rzymskiego formalnie nigdy nie została przerwana. W 476 n.e. wódz germański Odoaker uznał się symbolicznie wasalem Zenona, cesarza wschodniego. Przyjęcie godności cesarza rzymskiego najpierw przez Karola Wielkiego w 800 oraz przez Ottona I w 962 należy traktować jako odnowienie realne Cesarstwa Rzymskiego, jednakże na płaszczyźnie ideologiczno-formalnej było to jedynie przekazanie owej godności, nigdy nie zarzuconej, w nowe ręce. Współczesna historiografia uznaje obydwie daty (800, 962) za restauracje cesarstwa, jednak to od tej drugiej rozpoczyna się, trwające aż do 1806 połączenie godności cesarza rzymskiego z tronem niemieckim. Święte Cesarstwo Rzymskie (łac. Sacrum Romanum Imperium lub Sacrum Imperium Romanum (S.I.R.) od 1254, niem. Heiliges Römisches Reich, potocznie (od 1441) łac. Sacrum Romanum Imperium Nationis Germanicae) – nazwa państwa stanowiącego kontynuację cesarstwa zachodniorzymskiego, odwołująca się zarówno do idei, jak i kształtu politycznego średniowiecznej i wczesnonowożytnej Europy. Składało się formalnie z rdzenia, którym było Królestwo Niemieckie oraz z równoprawnych mu formalnie Królestwa Włoch (de facto do 1648) i Królestwa Burgundii (od 1032, de facto do 1378). W 1805 władcy Bawarii i Wirtembergii, pod protektoratem Napoleona, przyjęły tytuły królewskie, a cesarz rzymski Franciszek II Habsburg musiał zadowolić się deklaracją, że nie opuszczają one w ten sposób Rzeszy. 12 lipca 1806 większość państw niemieckich utworzyła nowy Związek Reński, którego Napoleon został oficjalnym protektorem. Poza związkiem zostały tylko Austria, Prusy, Brunszwik i Hesja-Kassel. W tym samym roku, po klęsce w bitwie pod Austerlitz,
Franciszek II został przymuszony przez Francuzów do zrzeczenia się godności cesarza rzymskiego i króla niemieckiego (abdykował 6 sierpnia 1806) oraz do zwolnienia swoich wasali ze zobowiązań wobec Cesarstwa. Dzięki temu Napoleon mógł, jako władca Francji i hegemon Niemiec, kreować się na dziedzica dawnego państwa Franków. W ten sposób, po ponad ośmiu wiekach, Święte Cesarstwo Rzymskie przestało istnieć. "
W wersji wyretuszowanej nietrudno odszukać symbole, które bardzo łatwo skojarzyć z Czechami, czy nawet ... Polską.
Herb Związku Niemieckiego
"Związek Niemiecki (niem. Deutscher Bund) – konfederacja państw niemieckich i wolnych miast, utworzona na kongresie wiedeńskim w 1815, służąca wspólnemu zorganizowaniu gospodarek tych państw. Związek upadł w 1866, w wyniku rywalizacji między Cesarstwem Austrii i Królestwem Prus (tzw. Deutscher Dualismus), działań wojennych, Wiosny Ludów oraz niemożności dojścia wielu państw-członków do porozumienia."
Herb Cesarstwa Austrii
" Cesarstwo Austrii (niem. Kaisertum Österreich, dawniej pisane Kaiserthum Oesterreich) – państwo powstałe w 1804 w reakcji na proklamowanie przez Napoleona I Cesarstwa Francuskiego.W latach 1804–1806 wchodziło w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Po jego rozwiązaniu 6 sierpnia 1806, w wyniku powstania zależnego od Francji Związku Reńskiego, istniało jako państwo dziedziczne Habsburgów do 1918, choć od 1867 stało się jedną z dwóch części dualistycznych Austro-Węgier. Pierwszym władcą Cesarstwa Austrii był Franciszek I Habsburg jako Franciszek II, zarazem ostatni władca Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Jego następcami byli: Ferdynand I, Franciszek Józef I i Karol I. "
Herb złożony Prus
"II Rzesza cesarstwo Hohenzollernów (1871-1918), w skład którego wchodziły królestwa, księstwa i hanzeatyckie miasta zjednoczonych Niemiec pod faktyczną dominacją Prus.Zalążkiem powstania nowego zjednoczonego państwa niemieckiego były wydarzenia wiosny ludów, a także rywalizacja Prus i Austrii o przewodnictwo w Związku Niemieckim. Po wojnie między tymi dwoma państwami w 1866 roku to Prusy okazały się silniejsze. Dlatego też doprowadziły w 1871 roku do zjednoczenia niemieckich ziem, pod panowaniem Wilhelma I, występującego od tego momentu jako cesarza II Rzeszy. Kanclerzem ponownie zjednoczonych Niemiec został „żelazny” Otto von Bismarck, który w Polskiej historii wymieniany jest jako ciemiężyciel i zwolennik germanizacji historycznie polskich ziem. Kanclerzowi udało się trwałe zjednoczenie Niemiec „krwią i żelazem”.
Godło małe II RZESZA
" II Rzesza Niemiecka była formalnie federacją państw niemieckich pod przewodnictwem Prus, których władca przyjął dziedziczny tytuł cesarza. Epoka bismarckowska to czasy industrializacji Niemiec oraz ekspansji na tereny Afryki, Oceanii oraz wzrostu pozycji Niemiec na arenie międzynarodowej, czego przejawem było powstanie dwóch bloków sojuszniczych - ententy (zrzeszającej Wielką Brytanię, Francję i Rosję) oraz trójprzymierza (sojuszu Niemiec, Austro-Węgier i Włoch). Ekspansjonistyczna i konfrontacyjna polityka obu bloków doprowadziła w 1914 roku do wybuchu pierwszej wojny światowej. II Rzesza Niemiecka przetrwała do 9 listopada 1918 roku. Abdykacja cesarz Wilhelma II Hohenzollerna zapoczątkowała równocześnie nowy okres w historii Niemiec zwany Republiką Weimarską."
Herb Republiki Weimarskiej
"Republika Weimarska (niem. Weimarer Republik) – potoczna nazwa państwa niemieckiego, istniejącego w latach 1919-1933 (nazwa urzędowa: Rzesza Niemiecka). Powstała w wyniku rewolucji listopadowej 1918. Było to państwo federalne, demokratyczne, z mieszaną prezydencko-parlamentarną formą rządów. Parlamentem był Reichstag, stolicą – Berlin. Nazwa republiki pochodzi od miasta Weimar, w którym obradowało zgromadzenie narodowe, uchwalające konstytucję. Na powstanie republiki bezpośredni wpływ miały skutki I wojny światowej. Upadek republiki spowodował powstanie i umocnienie się nazizmu."
Niemcy hitlerowskie (III Rzesza)
( ... to też kawał bolesnej, historycznej prawdy, którą trudno pominąć )
"Kryzys gospodarczy roku 1929 spowodował wzrost ekstremizmu politycznego. Nacjonalistyczne i antykomunistyczne hasła NSDAP i jej propaganda socjalnego i gospodarczego cudu przyniosły sukces wyborczy. Po zwycięstwie wyborczym NSDAP prezydent Paul von Hindenburg powołał Hitlera na kanclerza, który po śmierci prezydenta 1934 przejął władzę prezydencką z tytułem wodza Rzeszy (Führer). Wydane 28 II 1933 po pożarze Reichstagu rozporządzenia „O ochronie narodu i państwa” oraz „O zdradzie narodu...”, wprowadziły w Niemczech stan wyjątkowy, trwający aż do końca III Rzeszy, a uchwalona w 1933 ustawa o pełnomocnictwach rządu zapewniała mu możliwość wydawania ustaw sprzecznych z konstytucją. III Rzesza Niemiecka przestała istnieć z dniem 8 maja 1945, kiedy nastąpiło podpisanie bezwarunkowej kapitulacji Niemiec po II. wojnie światowej."