Tomasz Bagiński, szukając inspiracji do stworzenia swego fascynującego dzieła, mógłby zawitać do Mosznej, zagubić się pośród tutejszych buków, a wtedy siedem minut ( 6' 28'') filmu okazałoby się zdecydowanie za krótkie, by pomieścić ogrom treści doznań - tu nawet film pełnometrażowy mógłby okazać się " zbyt krótkim metrażem", jednakże w pełni godnym OSCARA ... za każdą minutę przewiniętej taśmy ...
Buk zwyczajny (Fagus sylvatica) jest cennym gatunkiem lasotwórczym z uwagi na tworzenie bardzo sprzyjających warunków dna lasu (brak zachwaszczenia oraz zamianę opadłych liści w cenną warstwę próchniczną, nawet na najuboższych skalistych zboczach). Niezwykle wartościowe są również nasiona buka, uwielbiane przez zwierzynę leśną. Leśnicy hrabiego cenili sobie ogromnie obecność buka i stąd często spotykane wiekowe przestoje bukowe oraz fragmenty zwartych drzewostanów - w części północnej (pochodząca z nasadzeń - oddział 198) oraz południowej (206) "Buczyna Cesarska" o charakterze lasu pierwotnego z domieszką dębów i jodeł oraz fragmentami naturalnych odnowień.
Wzdłuż dróg leśnych możemy spotkać pojedynczo kasztanowca, daglezję zieloną oraz choinę kanadyjską. Drewno buka jest przetwarzane masowo na skalę przemysłową i wyroby z tego surowca są niezwykle popularne, szczególnie w meblarstwie i budownictwie (np. parkiety, schody, balustrady).
Dla turysty jednak najważniejszy jest jedyny i niepowtarzalny urok klimatu buczyny, porównywalny do tego, który stwarza niezwykłe, mocarne wnętrze średniowiecznej katedry - filary, łuki przyporowe, sklepienie ... i smugi barwnego światła, wpadającego poprzez szaro-zieloną zasłonę ze splecionych misternie gałęzi, jak przez wąskie, gotyckie witraże. Można wreszcie odpocząć, odnosząc wrażenie, że jest się pielgrzymem, który ostatecznie dotarł do celu ... . Często spotykamy w parku ogromne buki odmiany czerwonolistnej, które wybarwiają się już w pełni lata, zapowiadając nieuchronne nadejście jesieni.
Konary starych buków przybierają niezwykłe kształty, jak te nad stawem kąpielowym, tworzące "Bukowe Wrota", w zacnym towarzystwie sosny czarnej, wejmutki oraz czerwonych i szypułkowych dębów. Rósł tu kiedyś także cypryśnik błotny, lecz niestety ktoś go bezmyślnie usunął, traktując jak obumarły, tzw. posusz - a on (sierota !) po prostu, zwyczajnie ( podobnie jak modrzew) zrzucił tylko igły ( jodełkowate końcówki gałązek) na zimę - tak więc okazał się, jak na tutejsze warunki, osobnikiem całkowicie obcym i nierozpoznawalnym - zbyt egzotycznym i dlatego ... ( mam nadzieję, że ocalał ten, który rośnie nad stawem, przy pałacu w Dobrej).
Wiosną z pękających, ostro nastroszonych pąków rozwijają się delikatne, seledynowe i błyszczące listki otoczone drobnymi rzęskami.Wkoło pełno rozsypanych łusek po "wystrzelonych" pąkach. Latem blaszaka liściowa nabiera koloru intensywnej, ciemnej zieleni, usztywnia się (zachowując swój połysk) i tracąc powoli koronkowe rzęski. Jesień dla bukowych liści to koncertowa gra wszekich możliwych odcieni żółci, czerwieni i ostatniego akordu - brązu - od jasnego beżu po ciemnobrunatny kolor wysyconego wilgocią unerwienia. Raz na kilka lat (4-6) buczyna owocuje i wtedy na dnie lasu możemy spotkać, rozsypane dosyć gęsto, kolczaste "dzwoneczki" wypełnione ciemnobrązowymi, trójgraniastymi orzeszkami ( ich zawartość jest jadalna !).
Zdjęcia : - powyżej : CESARSKA BUCZYNA ( trzy ujęcia ),
- poniżej : podgrzybek w bukowych liściach, prześwietlone dno lasu bukowego jesienią, bukowe orzeszki "jak na dłoni" oraz BUKOWE WROTA, przy stawie kąpielowym ( tzw. "Badehaus" )