W USA jest drzewem - symbolem stanu Pensylwania. W rodzinnych stronach ( od Apallachów po Quebec i Nową Szkocję w Kanadzie) osiąga wysokość nawet 35m - strefa kanadyjskiego klimatu umiarkowanego stwarza jej idealne warunki rozwoju. Zachwyca urodą : gęstą koronę pokrywa gąszcz drobnych, giętkich, "płaczących" gałązek, ulistnionych dwoma rzędami delikatnych igiełek i często zakończonych miniaturową, z klasycznym ...
układem łusek, szyszką - a raczej, ... szyszeczką, gdyż jej długość rzadko przekracza ... 2 cm. Tym sposobem zbliżyliśmy się nieco do kolejnego egzotycznego mieszkańca lasów i parku w Mosznej - choiny kanadyjskiej (Tsuga canadensis L.). Co prawda nie tworzy u nas zwartych drzewostanów, ale jest dosyć często spotykana wśród nasadzeń wzdłuż dróg i szlaków leśnych ( Rondo Północne - za zamkiem, oraz Rondno Południowe w okolicach stawów i Buczyny Cesarskiej. W Kanadzie uwielbia towarzystwo sosny wejmutki oraz klona cukrowego. U nas nie jest kapryśna, chociaż widać, że w najlepszej kondycji przetrwała w okolicach zasobnych siedlisk lasowych. Świetnie znosi długotrwałe zacienienie (podobnie jak cis), "wysysając" praktycznie najdrobniejsze promyki światła, które padają na jej koronę, tworzy w jej zasięgu prawdziwie martwą strefę. Pod choiną nic nie urośnie - nawet opadłe igły trudno się rozkładają, tworząc suchy, puszysty dywan posypany całym mnóstwem drobnych, jasno-szarych, szyszeczek.W dalszym otoczeniu można spotkać sporo samosiewu, który jednak z trudem dorasta do wieku dojrzałego z lubością zgryzany przez zwierzynę. Istnieje pogląd, że choina swym płaskim i szeroko rozpostartym systemem korzeniowym, przekazuje otoczeniu sygnały ograniczające rozwój "konkurencji" w najbliższym sąsiedztwie. Zjawisko można łatwo zaobserwować, lecz trudniej je udowodnić.
W naszych warunkach nie jest gatunkiem lasotwórczym, natomiast stanowi w lesie ciekawą i pożyteczną domieszkę z uwagi na duże ilości wytwarzanych nasion - chętnie zjadanych przez ptactwo oraz ochronę gleby przed zachwaszczeniem i tworzenie suchego "parasola ochronnego", z przyjemnością odwiedzanego zimą przez dziki. Większe znaczenie ma w ogrodnictwie poprzez tworzonie bardzo charakterystycznych niskopiennych odmian ( Jeddeloh, Compacta, Microphylla, Pendula ), sadzonych zarówno pojedynczo, jako tzw. solitery, jak również w formie zwartych żywopłotów (gatunek świetnie znoszący przycinanie !)
Ewenementem w Mosznej jest unikatowy egzemplarz choiny kanadyjskiej o wyjątkowym pokroju korony oraz sporych rozmiarach, nazwany CHOINĄ SIEDMIORAMIENNĄ z powodu charakterystycznej korony tworzonej przez siedem potężnych konarów. Rośnie w sąsiedztwie południowej części Buczyny Cesarskiej, przy skrócie w kierunku leśniczówki ( oddział 206 h ). Tworzenie licznych rozgałęzień pnia stanowi cechę naturalną tego gatunku, chociaż w tym jedynym przypadku zjawisko jest imponujące.
Filigranowe szyszeczki choiny kanadyjskiej stanowią pewien symbol i charakterystyczny element dekoracyjny, wykorzystywany jako ozdoba kapeluszy leśników, myśliwych, w tym również kanadyjskich służb leśnych.