MOSZNA
2022.02.28 ( 13:14 )
2022.03.31 ALEJA LIPOWA - I BEZ LAMP WSZYSTKO JASNE !
Lipowy trup będzie się ścielił coraz gęściej, ponieważ taki jest ( ... bo musi być ), efekt podstępnie wprowadzonej eutanazji parkowego starodrzewia. W nowej sytuacji trudno się odnaleźć nawet zdrowym, młodym lipom z nowych nasadzeń. Znane są przykłady nie tylko rażących zaniedbań pielęgnacyjnych, osłabiających kondycję drzew, lecz również wtórne tego konsekwencje ( ... zmasowany atak grzybów zamienia zdrowe drewno w mursz na całym przekroju pnia, doprowadzając do zaniku jego funkcji życiowych). Drzewo pozbawione korony nie jest w stanie wyrównywać powstałych strat, więc ... zamiera, zamieniając się w martwe próchno.
2022.02.28 ( 13:12 ) ... nasze lipy zazielenią się nawet zimą.
2022.02.28 ( 14:06 )
2022.02.28 ( 12:59 ). Nawet stalowe olinowanie nie utrzymało w pionie ... zmurszałych "masztów" ... .
2022.02.28 ( 13:00 )
2022.02.28 ( 13:03 )
2022.02.28 ( 13:05 )
2022.02.28 ( 13:06 )
2022.02.28 ( 13:13 )
2022.02.28 ( 13:10 ). ''Drzewo słabnące przestaje reagować i maleje jego witalność, drzewo popada w „diabelski krąg” niemocy.''
2022.02.28 ( 13:10 ) ... efekt ( ... m.in. ) nadmiernej "wentylacji" korzeni młodych lip z nowych nasadzeń.
2022.02.28 ( 13:07 )
2017.07.30 ( 10:50 ) ... 5 lat wcześniej - zabójczy dren do "wentylacji" korzeni.
2015.12.10 ( 13:26 ) ... 7 lat wcześniej - masakra piłą motorową ... .
2015.12.19 ( 10:51 )
2015.12.04 ( 12:04 ). Przykład praktycznego wykorzystania przez drzewo mechanizmu obronnego kompartymentalizacji ( CODIT - Compartilisation of Decay in Trees ). System załamał się błyskawicznie z chwilą radykalnego przycięcia koron ( aparatu asymilacyjnego, który gwarantował równowagę układu ). Los Alei Lipowej został tym samym przesądzny ... .
2015.12.08 ( 13:32 ). Masakra piłą motorową.
2015.12.10 ( 14:26 )
prof. Marek Siewniak
... "Rozkład masy statycznej drzewa (zgnilizna drewna) powodowany jest przez huby, żywe odporne i agresywne organizmy rozkładające celulozę lub/i ligninę drewna i hemicelulozę. Jakakolwiek ochrona podstawowej masy statycznej drzewa może mieć jedynie charakter endogenny przez drzewo. Proces ten zwany kompartymentalizacją lub wyrażany akronimem CODIT (Compartilisation of Decay in Trees) polega na otaczaniu miejsca zainfekowanego barierami ochronnymi, zwanym czterema ściankami. Ich skuteczność uwarunkowana jest witalnością drzewa. Drzewo wytworzyło je w ewolucji przeciw „naturalnym wrogom”, czyli grzybom i owadom. Oczywiście dla chirurgicznego wiertła, piły, dłuta, iniekcji czy zderzaka samochodowego te chemicznej natury bariery nie stanowią najmniejszego problemu, przy nieświadomości i ignorancji są niezauważalne.
Tylko witalne drzewo może samo sobie ją efektywnie zapewnić. Nie możemy jej zapewnić przy pomocy jakichkolwiek zabiegów zewnętrznych. Zgnilizny drewna nie można zwalczyć ani na drodze chemicznej (impregnaty lub fungicydy etc.), ani mechanicznie (czyszczenie ubytków, wypalanie). Zabicie grzyba – sprawcy zgnilizny, spowodowałoby zabicie drzewa.
Drzewa ze zdrowo wyglądającymi koronami są bezpieczne. Ostanie drzewa najlepiej świadczy struktura ugałęzienia i gęstość listowia. W praktycznej diagnostyce stosuje się fazy witalności wyznaczane stanem, strukturą korony. Drzewo o wypróchniałym pniu może mieć zdrową koronę. Pęknięcia mrozowe nie zawsze powodowane są przez mróz. Ich przyczyną są zawsze ukryte wady, defekty wewnątrz pnia; mróz jest jedynie „wywoływaczem” tego typu uszkodzeń.
Uszkodzenie korzeni lub środowiska glebowego ma konsekwencje zarówno fizjologiczne, jak i statyczne.W wyniku pojawiających się wątpliwości co do konsekwencji „chirurgicznych” zabiegów i gwałtownego zwiększenia się zapotrzebowania na pielęgnowanie drzew w kilku ośrodkach naukowych (w USA i Europie) podjęto badania naukowe. Po długiej i burzliwej dyskusji „za czy przeciw chirurgii drzew”, zmieniła się zasadniczo teoria i praktyka pielęgnowania drzew w ciągu lat 80. i 90. XX w. Ewolucja poglądów doznała wielkiego przyspieszenia.
W wyniku tych badań naukowych zmieniły się nasze wyobrażenia o istocie drzewa, jego relacjach ze środowiskiem i relacjach ze szkodnikami i chorobami, a zwłaszcza z hubami. Rozpoznano nowe mechanizmy ochronne drzew. Lawinowo narastająca ilość wykonywanych zabiegów dostarczała materiału dowodowego i spostrzeżeń. Nowe poglądy stały się oficjalnym i ogólnie przyjętym sposobem postępowania arborystyki.W przodujących krajach ustanowione zostały normatywy pielęgnacyjne. Normatywy te są ustawicznie aktualizowane i weryfikowane."
" Przyrodnik wyróżnia cztery stany witalności, w których drzewa rozwijają się według następujących strategii:
- strategii wzrostu,
- strategii obrony,
- strategii przeżycia
- i strategii obumierania.
Różnią się one stosunkiem pomiędzy energią pozyskiwaną w procesie fotosyntezy i rozchodu energii na potrzeby życiowe (przyrost, coroczne odbudowywanie liści czy igieł i garnituru włośników, oddychanie, pobieranie i transport wody oraz wiele innych). Ważnym punktem w bilansie energetycznym starego drzewa są wysokoenergetyczne mechanizmy ochronne. Ich udział w bilansie może być przeważający w dwóch ostatnich fazach.
Drzewo młode przeznacza ok. 90% pozyskanych asymilatów na wzrost i ok. 10% na oddycha-nie. Przy drzewie dużym – wzrasta energochłonność transportu wody i asymilatów. Przy drzewie starym proporcje odwracają się.
Z prokreacji drzewo słabe już dawno musiało zrezygnować lub ją silnie ograniczyć. Dla zmniejszenia swych wymiarów i zapotrzebowania na energię wszystko, co staje się niepotrzebne czy uciążliwe, drzewo stopniowo odrzuca. Wycienione, niepotrzebne gałęzie drzewo stopniowo odrzuca (gr. kladoptosis), dusząc je wręcz aktywnie u nasady narastającą obrączką lub kołnierzem. Syndromy poszczególnych stanów witalności na potrzeby diagnostyki opisują cztery fazy według Roloffa. Są to:
- faza eksploracji,
- degeneracji,
- stagnacji
- i rezygnacji.
Dla konserwatora przyrody i konserwatora zabytków najważniejsze są drzewa stare, pomnikowe i historyczne. Z reguły są one słabe i wymagają „miękkiego” modelu pielęgnowania. Drzewo zdrowe jest w stanie reagować na stresy i dostosowywać się do zmieniających się warunków życiowych. Drzewo słabnące przestaje reagować i maleje jego witalność, drzewo popada w „diabelski krąg” niemocy.
Witalność drzewa jest procesem dynamicznym, zmienianym ustawicznie przez czynniki zewnętrzne i wewnętrzne. W pewnym momencie, tzn. w stanie distressu, proces staje się nieodwracalny, drzewo nastawia się jedynie na przeżycie; nie reaguje na stresy, pogłębia się brak energii, więdnie, coraz mniej regeneruje, odrzuca gałęzie i korzenie.
Wspaniałość drzewa wyraża się w tym, że taka agonia może trwać bardzo długo. Mamy okazje podziwiać wielkie drzewa przez wiele lat.
Należałoby im oszczędzić wszelkich stresów, np. stresu suszy przez podlanie czy stresu radykalnego cięcia.
Tutaj dochodzi do pewnego konfliktu pomiędzy chęcią zachowania takiego Matuzalema a bezpieczeństwem otoczenia. Przydatne jest cięcie rewigoryzujące, mechaniczne wzmocnienie lub w najgorszym razie cięcie bezpieczeństwa, związane z przyspieszonym obumieraniem drzewa."