2019.12.16  HUBERT BEZ ZIEMI, ALE NIE BEZ SZANS ...

 

                   Odnotowana historia rodu von Tiele sięga XIII. wieku, a jego pierwsze i najstarsze ślady można odnaleźć w Westfalii ( 1224 ), Prusach, Kurlandii i Inflantach ( 1286 ), na Litwie (1751 ) oraz Łotwie i Rosji - Petersburgu, gdzie Christian von Tiele zostaje radcą dworu cesarskiego ( 1795 ). W okresie wojen napoleońskich dobra rodzinne zostają dwukrotnie spalone. Rodzina przeprowadza się z Kurlandii do Prus ( Królewca ) i osiedla się w Kinkajmach k. Bartoszyc ( 1822 ). Hubert von Tiele urodził się 08.06.1823 r. w Kominkach k. Reszla. Jedyne co odziedziczył po wielowiekowej i burzliwej historii swego rodu, to ... wspomnienia i tytuł hrabiowski. Trudno jednoznacznie stwierdzić, czy zamiłowanie do służby wojskowej było konsekwencją tytularnych, honorowych ambicji, ciekawości świata, młodzieńczego awanturnictwa, czy też ( ... nieco ryzykowną ) próbą kariery, a może tylko chęcią osiągnięcia życiowej stabilizacji, zagwarantowanej stałym i pewnym żołnierskim żołdem.

 

 

             Nie da się przewidzieć jak dalej potoczyłyby się losy młodego porucznika Huberta von Tiele, gdyby na swej drodze życiowej nie spotkał   ( ... w 1854 r. ) Waleski von Winckler, akurat w momencie, gdy starała się rozsądnie wyjść za mąż, po utracie swego pierwszego kandydata na męża, Adolfa von Wallhofen'a ( zmarł w 1847 r. wskutek panującej na Śląsku epidemii tyfusu ). Wielką niewiadomą byłaby również pozycja społeczna i finansowa samej Waleski von Winckler, gdyby jej ojciec, Franciszek von Winckler, dzięki swej wiedzy i pracowitości, nie uzyskał tytułu szlacheckiego, a w swym drugim małżeństwie nie trafił na posażną wdowę po Franciszku Arezinie, Marię Domes. Zarówno jej rodzice ( Domes ) jak i teściowie ( Aresin ) wypracowali w swym życiu znaczny majątek. Nie wiadomo też jak potoczyłyby się dalsze losy samego dziedzictwa, gdyby zarządzał nim, osobiście, porucznik von Tiele ... . Na całe szczęście, zarząd nad majątkiem cały czas sprawował Friedrich Wilhelm Grundmann, kolega szkolny ojca Waleski, ( Franciszka von Winckler'a ), wyjątkowo utalentowany i pracowity budowniczy Katowic, zajmujący się również planami rozwoju całego przemysłowego Śląska ( ... z Opolem włącznie ).

              Warto nawiązać do nico szerszego, historycznego tła rodzinnej sagi von Tiele-Wincklerów >>>

 2016.11.17 BEZ ŻARTÓW, ... KAWAŁ HISTORII

Friedrich Wilhelm Grundmann

1804 - 1887

Dyrektor generalny majątku rodziny Wincklerów oraz Tiele-Wincklerów.

Urodził się 26 listopada 1804 r. w Berthelsdorf k. Hainichen w Saksonii, w rodzinie górniczej. W 1811 r. jego ojciec, Johann George podejmując pracę w kopalni srebra i ołowiu „Fryderyk”, wraz z rodziną na stałe zamieszkał w Tarnowskich Górach, gdzie Friedrich Wilhelm uczęszczał do szkoły górniczej. Po ukończeniu nauki Grundmann pracował w kopalni „Fryderyk” w Tarnowskich Górach, następnie od 1824 r. w kopalniach węgla kamiennego Hoym, Charlotte i Sack w pobliżu Rybnika, a w 1833 r. przeniesiono go z powrotem do kopalni „Fryderyk”. W 1839 r. zrezygnował ze służby państwowej i przyjął posadę dyrektora złożonego z dóbr ziemskich oraz wielu zakładów przemysłowych majątku swojego przyjaciela z lat szkolnych Franza Wincklera, przenosząc się na stałe do Katowic. Na stanowisku dyrektora pozostawał także u spadkobierców Wincklera, Waleski oraz Huberta von Tiele-Winckler, aż do przejścia na emeryturę w 1872 r.

Willa Grundmann'a w Katowicach.

Obecnie w miejscu dawnej willi znajduje się nowoczesny gmach Narodowego Banku Polskiego. Na jego fasadzie  umieszczono pamiątkową tabliczkę informacyjną o dawnej willi.

Grundmann wywarł znaczny wpływ na dynamiczny rozwój Katowic w połowie XIX w. Przyczynił się m.in. do poprowadzenia tędy linii kolejowej, opracowania szczegółowych planów urbanistycznych, nadających Katowicom charakter miejski, budowy kościoła ewangelickiego. Doceniając jego zasługi 24 X 1867 r. Rada Miejska podjęła uchwałę o zmianie nazwy głównej ulicy Katowic z Industriestrasse na Grundmannstrasse (obecnie ul. 3 Maja).

W 1855 r. Friedrich Wilhelm Grundmann otrzymał honorowy tytuł tajnego radcy komisyjnego (Geheimer Commissionsrat). W latach 1855-1861 pełnił funkcję przewodniczącego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych (Berg- und Hüttenmännischen Verein). Był także wybierany do landtagu pruskiego w Berlinie oraz landtagu prowincjonalnego we Wrocławiu.

Zmarł 30 lipca 1887 r. i został pochowany w Katowicach na nieistniejącym już dzisiaj cmentarzu ewangelickim (obecnie skwer Richarda Holtzego). Założenie cmentarza umożliwił w 1856 r. dar Grundmanna dla gminy ewangelickiej w postaci odpowiedniego kawałka gruntu.

opr. Joanna Tofilska

''Niepodważalną zasługą F.W. Grundmann'a były starania o przekształcenie w 1865 roku wsi Katowice w miasto (w czym pomógł mu jego zięć dr Richard Holtze) oraz zaplanowanie infrastruktury nowego miasta przez architekta Moritza Notebauma, według którego w latach następnych wzrastało miasto Katowice.''

... opolski ślad ...

Herb Górnego Śląska według H. Strohla XIX w

 

  ŹRÓDŁA RODOWEGO KAPITAŁU von  TIELE WINCKLERÓW

 

 

Franz von Winckler -  życie jak z amerykańskiego snu ...

 

26 listopada 2009

"Przybył na Śląsk w wieku 16 lat, by wydobywać tu podziemne skarby. Z czasem dorobił się ogromnej fortuny i tytułu szlacheckiego. Był budowniczym dzisiejszych Katowic.

Franz von Winckler urodził się 4 sierpnia 1803 roku we wsi Tarnów, koło Ząbkowic Śląskich (Dolny Śląsk). Był jednym z dziesięciorga dzieci, a jego ojciec pracował jako zarządca dóbr ziemskich. Naukę rozpoczął w Kłodzku, a następnie uczęszczał do gimnazjum w Nysie. W wieku 16 lat, po śmierci rodziców przerwał naukę i przybył na Górny Śląsk, do Tarnowskich Gór, wydobywać podziemne skarby. Rozpoczął prace w kopalni Fryderyk.

Już wtedy był bardzo pracowity, dzięki czemu zainteresowali się nim przełożeni. Skierowali go do słynnej szkoły górniczej w Tarnowskich Górach, którą ukończył. Pracował też jako górnik w kopalniach węgla kamiennego w Zabrzu, Królewskiej Hucie (Chorzów) oraz na Załężu. Jego kariera nabrała tempa gdy objął stanowisko sztygara, w kopalni kruszców „Maria” w Miechowicach (dzielnica Bytomia), należącej do Franza Arezina."

---

Pałac w Miechowicach

"W 1826 roku poślubił Alwinę Kalide, córkę inżyniera kopalni „Maria” oraz siostrę słynnego śląskiego rzeźbiarza Theodora Kalide. Z Alwiną miał dwie córki, z których przeżyła tylko Waleska urodzona w 1829 roku. Niestety kilka lat po ślubie, z powodu zarazy zmarła jego żona oraz druga córka, Maria.

Jako dobry pracownik został wysłany przez Franza Arezina do Belgii i Anglii, by tam zdobywać wiedzę na temat nowoczesnych technologii w górnictwie i hutnictwie. Z czasem został księgowym, a potem pełnomocnikiem swojego chlebodawcy. W 1831 roku Franz Arezin umiera, a Winckler staje się głównym zarządcą jego dóbr.

Droga do fortuny otwiera się przed nim rok później. W 1832 roku żeni się poraz drugi, tym razem z 14 lat od siebie starszą Marią, wdową po zmarłym Arezinie. Dzięki temu małżeństwu staje się właścicielem 6 majątków ziemskich, 7 hut i 8 kopalń manganu.

Franz Winckler nie poprzestał na tym i zaczął nabywać nowe zakłady przemysłowe i posiadłości, przez co starał się pomnażać otrzymany majątek. W 1833 roku kupuje huty Franz i Funny, które znajdowały się w Katowicach, w miejscu dzisiejszego Spodka. W 1838, roku za sumę 84 tys. talarów nabywa dobra katowickie, a rok później Mysłowice. W tym samym roku staje się też właścicielem kopalni Ferdynand (obecnie nieczynna kopalnia Katowice)."

Ruiny pałacu Wincklerów w Miechowicach

---

"W 1840 roku Franciszek Winckler otrzymuje od Króla Pruskiego Fryderyka Wilhelma IV tytuł szlachecki, za zasługi dla rozwoju przemysłu górnośląskiego. Rok później przenosi zarząd swoich dóbr z Miechowic do Katowic. Do podjęcia takiej decyzji skłoniło go położenie tej małej wówczas wioski, która była pośrodku jego własności. Zarządcą mianował przyjaciela jeszcze z czasów nauki w Tarnowskich Górach, Wilhelma Grundmana. Ten stał się ojcem rozwoju Katowic. Sam budynek zarządu dóbr mieścił się na początku dzisiejszej Alei Korfantego, w miejscu hotelu Katowice. Winckler starał się również o linię kolejową przebiegającą przez Katowice. To udało mu się osiągnąć 3 października 1846 roku. Jak wiemy pośrednio przyczynili się do tego bytomscy radni, którzy nie zgodzili się na kolej w tym mieście.

Zmarł nagle 6 sierpnia 1851 roku w Adelsburgu, podczas zwiedzania groty pod Lublaną w obecnej Słowenii. Został pochowany w kaplicy obok starego kościoła w Miechowicach. Następnie jego zwłoki przeniesiono do krypty kościoła św. Krzyża w Miechowicach. Maria Winckler zmarła 2 lata później."

Ruiny pałacu Wincklerów w Miechowicach 

"Franz von Winckler cieszył się dobrą opinią. Dbał o swoich pracowników, zapewniał im opiekę lekarską i świadczenia socjalne, budował mieszkania, a nawet stworzył szpital w Miechowicach. W chwili śmierci posiadał: Miechowice, Rokitnicę, Katowice, Mysłowice, Orzesze, Jaśkowice, Woszczyce i Palowice. Miał 69 kopalń węgla kamiennego, 14 kopalń kruszców, 7 hut cynku, 6 hut żelaza, walcownię i 2 fryszerki. Mimo, iż przeniósł zarząd swoich dóbr do Katowic, do końca mieszkał w miechowickim pałacu."

W 1853 roku Theodor Kalide stworzył pomnik ku czci Franza von Wincklera.

 

            ''Powstał on w Katowicach, obok budynku zarządu dóbr, nieopodal dzisiejszego Pomnika Powstańców Śląskich. Niestety, po Drugiej Wojnie Światowej został zniszczony. W ruinie jest również przepiękny niegdyś pałac w Miechowicach. Został spalony w 1945 roku przez Armię Czerwoną, a następnie w 1954 roku ruiny wysadzili polscy saperzy. Do dzisiaj przetrwała tylko część skrzydła zachodniego, która stanowi 10% całości. Aż żal się robi patrząc na sfatygowane mury, wiedząc kto tutaj mieszkał i jak wiele zrobił dla regionu.''

 Plac von Tiele-Winckler'ów w Katowicach ( na drugim planie synagoga ).

Dawny plan Katowic z zaznaczoną ulicą Grundmann Starsse oraz Tiele-Winckler Platz.

Kościół Św. Krzyża w Miechowicach

---

''Życie Franza von Wincklera jest typowym przykładem ''amerykańskiego snu''. Zaczynając niemal od zera, zdobył ogromną fortunę. Złośliwi powiedzą, iż zawdzięcza ją tylko małżeństwu z dobrze sytuowaną żoną. Jednak otrzymane dobra przecież znacznie pomnożył, większość zaś osiągnął dzięki pracowitości i umiejętności dobierania sobie znakomitych współpracowników. Na pewno Franz von Winckler jest jednym z najważniejszych ludzi, jacy tworzyli dzisiejszą Metropolię Śląską.''

 

Fragment ruin pałacu po odbudowie i renowacji.

 

Pałac w Miechowicach, po ostatniej przebudowie w latach 1855 - 1859 z inicjatywy Huberta von Tiele-Winckler'a. Autorem wstępnego projektu był Ryszard Lucae, ostateczny projekt opracowali : Maurycy August Nottebohm, przy współpracy z Koeppen'em. W przebudowę zainwestowano 145 000 talarów.

Plan parku przypałacowego w Miechowicach.

 

Jedno z dawnych wnętrzy miechowickiego pałacu ... .

 

Waleska von Tiele-Winckler

           ''Do czasu zakupu przez Ignacego Domesa w 1812 roku, Miechowice były podupadłą wioską, wzmiankowaną po raz pierwszy w dokumencie poboru świętopietrza z 1336 r. Jej rozkwit nastąpił za sprawą zięcia Domesa - Franciszka Aresina, który uruchomił w Miechowicach w 1823 r. jedną z największych w Europie kopalnię galmanu ''Maria''. Ignacy Domes wybudował w latach 1812 - 1817 pałac klasycystyczny, który po przebudowie stał się środkową częścią neogotyckiego pałacu, zwanego potocznie z racji swego wyglądu ''zamkiem''. Zamek ów został siedzibą córki Domesa - Marii i jej męża, Franciszka Aresina. Po śmierci Aresina, Maria wyszła ponownie za mąż za Franciszka Wincklera, zarządcę jej dóbr. Winckler był wdowcem ( pierwsza żona, Alwina Kalide, była siostrą sławnego śląskiego rzeźbiarza - Teodora Kalide ). a jego córka z pierwszego małżeństwa - Valeska - stała się spadkobierczynią olbrzymich dóbr.''

 

Dwór Franciszka von Winckler'a w Katowicach, wzniesiony 1841 roku.

 

         Maria Domes i Franciszek Aresin, własnym majątkiem, znacząco dopełnili zasoby kapitałowe Franciszka von Winckler'a. Podobnie jak w jego przypadku, obydwie linie rodzinne dochodzą do swoich majątków dzięki pracowitości oraz gospodarczej wyobraźni, co akurat w tamtym, burzliwym okresie historii, nie było wcale łatwe, a więc i niezbyt często spotykane.

        Ignacy Domes ( ojciec Marii ) pochodził z Moraw i w 1770 roku ( w wieku 12. lat ), wybrał się na pielgrzymkę na Górę Św. Anny, zatrzymując się po drodze na postój w Miechowicach. Nie wraca na Morawy i rozpoczyna naukę w gimnazjum Cystersów w Rudach. Brat opata z Rud kieruje młodego Ignacego na praktykę do kupca, Franciszka Galliego. Z pomocą pracodawcy w 1783. roku otwiera własny zakład kupiecki w Czeladzi. Żeni się ze starszą od siebie o 3 lata Julią de Fabrici. Z sześciorga dzieci do wieku dorosłego dożyły tylko dwie córki - Maria ( ur. 28.07.1789 r. ) i Tekla ( młodsza ), która poślubiła Józefa Osłońskiego - miejscowego poborcę podatkowego. W 1812 r. Ignacy z Julią opuszczają Czeladź i za 37.000 talarów kupują dobra wokół Miechowic ( 10 zagród chłopskich i 31 zagrodników ). W ciągu pięciu lat powstaje dwupiętrowy, klasycystyczny pałac oraz dom w sąsiedztwie, gdzie Ignacy zamieszkiwał aż do śmierci ( 17.09.1835. roku ).

         Maria Domes ( druga córka Ignacego i Julii ) w 1806 r. wychodzi za mąż za wrocławskiego kupca, Franciszka Aresina. Najpierw mieszkają we Wrocławiu, a następnie przenoszą się do dworu w prudnickich Kujawach, w bliskim sąsiedztwie Mosznej. W 1818. roku Franciszek Aresin przejmuje dobra miechowickie swego teścia i w ciągu roku przeprowadzają się do nowo wybudowanego  pałacu. W tym czasie zostaje w Miechowicach uruchomiony piec do wypalania wapna, a w 1823. roku, przy współpracy z Karolem Godulą, kopalnia galmanu ( rudy cynku ), która na cześć żony Franciszka Aresina zostaje nazwana "Maria". W tym samym czasie sztygarem w kopalni był Franciszek Winckler. Franciszek Aresin umiera 11.05.1831 r. W tej sytuacji Franciszek Winckler zostaje zarządcą nie tylko kopalni, lecz również całego majątku, którym dysponowała Maria po śmierci męża.

      

Waleska von Winckler z Marią Aresin ( z d. Domes )

    Latem 1829. roku Franciszek Winckler traci żonę i starszą córkę. Pozostaje wdowcem, wychowującym młodszą córkę, Waleskę. Maria Domes ( majętna wdowa po Franciszku Aresin ) decyduje się wyjść za mąż za Franciszka Winckler'a - ślub miał miejsce w Miechowicach, 12.06.1832 r. Małżeństwo Aresin'ów było bezdzietnie, więc córka Franciszka Wincklera, Waleska, stała się ( ... właściwie ) przypadkową i jedyną spadkobierczynią znacznego majątku, wypracowanego, zarówno przez swego ojca, jak również poprzednie pokolenia rodziny Domes i Aresin.

 

           Dzięki małżeństwu z Waleską von Winckler, Hubert von Tiele mógł wreszcie poczuć się ''panem na włościach'', a więc pełnowymiarowym hrabią, obdarzonym nie tylko dziedzicznym ( choć ... "pustym" ) tytułem, lecz również prawem własności  do posiadłości Katowice i Miechowice, a z czasem ... do Mosznej ( łącznie z cennym majątkiem przemysłowym na Górnym Śląsku wraz z licznymi posiadłościami ziemskimi ).

            Interesy rodzinne von Wincklerów zostały oddane pod zarząd Wilhelma Grundmann'a i ten doskonały układ funkcjonował również po śmierci ( 1851 r. ) Franciszka von Winckler'a, a także po ślubie jego córki ( Waleski ) z Hubertem von Tiele ( 1854 ). Hubert von Tiele-Winckler pełnił nad swym majątkiem tylko formalny nadzór właścicielski. Wydaje się, że bardzo trudno byłoby przypisać porucznikowi pruskiej armii umiejętność prowadzenia przedsięwzięć gospodarczych na tak ogromną skalę i wysoko zorganizowanym poziomie. Hrabiowski tytuł i praktyka żołnierska, akurat w tym kontekście, nie miałyby większego znaczenia.

          Mimo tego, dosyć upowszechnione jest błędne przekonanie, że to właśnie Hubert von Tiele-Winckler był inicjatorem wielu przedsięwzięć, które przyczyniły się do szybkiego wzrostu rodzinnego kapitału. Nie ma jednak żadnych wątpliwości, że największe zasługi w jego pomnażaniu mieli ( ... niemal wyłącznie )  Franz Winckler i Franz Aresin, a przede wszystkim, Wilhelm Grundmannj bez którego pomocy, skromny porucznik von Tiele-Winckler, ( wobec zupełnie nowych wyzwań ), okazałby się zagubiony i bezradny. Działalność gospodarcza von Tiele Winckler'ów przypadła akurat na wyjątkowo "burzliwy" okres rozwoju śląskiego przemysłu, wywołany gwałtownym wzrostem zapotrzebowania na jego produkty ( głównie węgiel i wyroby hutnicze ), co niemal automatycznie napędzało rozwój całej śląskiej gospodarki.

              Należy podkreślić, że działalność przedsiębiorcza von Tiele-Winckler'ów była doskonale ( nowocześnie ) zorganizowana i zarządzana. W celu koncentracji kapitału oraz wzrostu efektywności zarządzania majątkiem ( 11.06.1889. r. ), Hubert von Tiele-Winckler zakłada Katowicką Spółkę Akcyjną dla Górnictwa i Hutnictwa. Majątek spółki ustalono na 16 tys. akcji o wartości 1000 marek za jednostkę. Rachunek jest prosty : wartość spółki wyniosła 16.000.000 marek, w tym udział kapitału  von Tiele-Winckler'ów, obejmował prawie 94 % (15 tys.) portfela akcji. Niewykluczone, że była to tylko ( ... nieco spóźniona ) realizacja dużo wcześniejszych, genialnych planów Wilhelma Grundmann'a.

              

 Pałac von Tiele-Winckler'ów w Berlinie, wybudowany z inicjatywy Huberta von Tiele-Winckler'a za ... 1.000.000,- marek.

 

1877 - The Von Tiele-Winckler Mansion, Regentenstrasse, Berlin - Archiseek - Architektura Irlandii Architekt: Ebe & Benda

Od lat dwudziestych XIX wieku członkowie berlińskiej klasy średniej przeprowadzali się coraz częściej do Friedrichstadt i budowali dwu- lub czteropiętrowe wille z dużymi i ozdobnymi ogrodami. Obszar ten następnie przekształcił się w główną dzielnicę mieszkaniową Berlina. Na przełomie wieków coraz więcej zagranicznych krajów przenosiło swoje przedstawicielstwa z tradycyjnych miejsc ambasady w pobliżu Reichstagu oraz na Unter den Linden i Wilhelmstraße do wspaniałych pałaców mieszkalnych wokół Regentenstrasse. Na czele znalazły się Cesarskie Chiny, które przeniosły się na teren przy Von-der-Heydt-Straße w 1888 r., Oraz Hiszpania, która nabyła Tiele-Winckler Palais na Regentenstraße (obecnie Hitzigallee) w 1898 r. Zburzony i odbudowany pod koniec lat 30. XX wieku. Ilustracja opublikowana w The Builder, 8 września 1877 r.

              Do dziś nie ustalono ostatecznie czyim dziełem był projekt  przebudowany pałacu von Tiele-Wincklerów w Mosznej. Być może plany opracował ten sam zespół architektów, którzy podjęli się zaprojektowania pałacu w Berlinie, czyli :  Gustaw Ebe ( 1834 - 1916 ) & Julius Benda  ( 1838 - 1897 ).

 

... pod koniec okresu przebudowy ( 1896 - 1900 ).

Koniec pierwszego etapu przebudowy, bez skrzydła zachodniego.

Hubert von Tiele-Winckler zmarł w 1893 roku, natomiast pożar pałacu miał miejsce 3 lata później, gdy majątkiem rodowym zarządzał już najstarszy z synów Huberta von Tiele-Winckler, Franz-Hubert .. . Przebudowę zakończono w 1913. roku.

Herb rodowy von Tiele-Wincklerów w szczycie ściany frontowej pałacu w Berlinie ... odbitkę wykonano na odwróconym negatywie.

 ... po korekcie :

Pałac von Tiele-Winckler'ów w Berlinie, po bombardowaniach zimą 1944/45.

 

 ... i w Mosznej, ponad 20 lat później ( ... nad ryzalitem zachodnim ).

 

Pomnik Huberta von Tiele-Winckler'a  w przypałacowym parku w Mosznej.

        Droga kariery wojskowej  :  1837 - kadet ( Chełmno ),  1840 - porucznik ( Gdańsk ),  1854 - kapitan ( po ślubie z Waleską ),  1871 - pułkownik ( po wojnie francusko - pruskiej ).

 

HUBERT von TIELE, a z czasem ... von TIELE-WINCKLER 

( chronologiczny zestaw wydarzeń ).

1823.06.08          Kominki k. Reszla   -  data i miejsce urodzenia,

1836                    Kadet w Chełmnie,

1837                    Przeprowadzka do Berlina,

1840                    Porucznik, 5. Regiment Piechoty w Gdańsku,

1842 - 1845         Nauczyciel w Szkole Dywizyjnej w Gdańsku,

1845 - 1849         Komendantura w Grudziądzu,

1849                    Wiosna Ludów - walczy w Badenii,

1849 - 1850         Służba w Armii Meklemburskiej,

1850                     Nauczyciel w szkole w Schwerinie,

1852                     Przydział do pruskiego sztabu generalnego,

1854.09.06           Zaręczyny z Waleską von Winckler,

1854.11.07           Ślub z Waleską von Winckler,

1854.12.06           Zgoda Księcia Meklemburgii na połączenie herbów i nazwisk,

1855.10.29            I. dziecko - córka, Franziska  ( zm. 1926.06.02 ),

1855                      Awans na stopień kapitana,

1856                     Zakup majątku Łagiewniki,

1857                     Awans na stopień majora,

1857.03.10           II. dziecko - syn ( dziedzic ) , Franz Hubert  ( zm. 1922.12.14 ),

1858                     Zakup majątku Rokitnica,

1858                     Założenie Dworskiej Dyrekcji Mysłowice  -Katowice,

1858.10.09           III. dziecko - syn, Walther  ( zm. 1909.02.07 ),

1859                     Koniec przebudowy pałacu w Miechowicach,

1860.03.14           IV. dziecko - syn, Gunther  ( zm. 1918.06.18 ),

1861.09.27           V. dziecko - córka, Helene  ( zm. 1933.04.26 ),

1862                     Podróż do Szwecji, Norwegii i Anglii,

1863                     Zakup majątku Kujawy k. Mosznej,

1863                      Zakup majątku Zawada k. Palowic,

1863.10.03            VI. dziecko - córka, Hidegard ( zm. 1940.02.19 ),

1864                      Zakończenie budowy kościoła katolickiego w Miechowicach,

1865.02.28            VII. dziecko - syn, Hans-Werner ( zm. 1914.09.20 ),

1865                      Podróż do Włoch i krajów naddunajskich,

1866                      zakup posiadłości w Mosznej,

1866.10.31            VIII. dziecko - córka, Eva - Matka Eva ( zm. 1930.06.21 ),

1867                      Podróż do Francji i Hiszpanii,

1867                      Statut Związku Knapszaftowego Pana de Tiele-Winckler,

1868.11.05            IX. dziecko - córka, Klara ( zm. 1946.09.27 ),

1868                      Podróż do Holandii, Hanoweru i Holsztynu,

1873 - 1876           Budowa pałacu - rezydencji w Berlinie,

1880.03.18            Berlin, śmierć I. żony Huberta - Waleski von Tiele-Winckler,

1883.02.14            Ślub z Różą von der Schulenburg, ( zm. 1930.11.10 ),

1887.10.28            X. dziecko - syn Huberta i Róży, Raban ( zm. 1936.04.23 )

1889                      Powstanie Katowickiej S.A. dla Górnictwa i Hutnictwa,

1892                      Status fidelkomisów dla majątków w Meklemburgii i Śląsku,

1893                      Ustanowienie Fundacji Rodowej von Tiele-Wincklerów,

1893.09.12            Śmierć Huberta von Tiele-Winckler w Partenkirchen.