Tęczowa aureola intryguje. Postać świętej nie jest prosta do identyfikacji, podobnie jak i niełatwe jest przypisanie autorstwa obrazu konkretnemu twórcy. Można jednak podejmować w tym celu próby. I tutaj, w kontekście autorstwa, nasuwa się jednoznaczne skojarzenie z Matką Ewą, córką Huberta i Waleski von Tiele Winckler. Co do postaci zaprezentowanej świętej, próbowałbym dokonać wyboru pomiędzy Katarzyną ze Sieny ( 1347 - 1380 ), a Teresą z Avila ( 1515 - 1582 ).
" ... Winniśmy szerzyć prawdę, ponieważ veritas liberabit vos (Ioh VIII,32). Prawda nas wyzwala, podczas gdy niewiedza zniewala. Winniśmy bronić prawa wszystkich ludzi do życia, do posiadania tego, co niezbędne do godnej egzystencji, prawa do pracy i odpoczynku, do wyboru stanu, do założenia rodziny, do wydania na świat dzieci w ramach małżeństwa i do możliwości ich wychowania, do pogodnego przeżywania czasu choroby i starości, dostępu do dóbr kultury, do zrzeszania się z innymi obywatelami w godziwych celach, a na pierwszym miejscu – do poznania i miłowania Boga w pełnej wolności, gdyż sumienie – jeżeli jest prawe – odkryje ślady Stwórcy we wszystkich rzeczach ... " (“Przyjaciele Boga”, nr 171).
Święta Teresa z Avila - przykład symbolizmu w malarstwie sakralnym oraz ta sama postać w ekspresyjnym malarstwie współczesnym.
Modlitwa św. Teresy z Avila
Niech nic cię nie smuci, niech nic cię nie przeraża.
Wszystko mija, lecz Bóg jest niezmienny.
Cierpliwością osiągniesz wszystko, a temu, kto posiadł Boga, niczego nie braknie.
Bóg sam wystarczy.
Twarz z okładki : Święta Katarzyna ze Sieny oraz jej współczesna ikona - pukle włosów skłaniają do porównań z obrazem niezidentyfikowanej ostatecznie świętej, odnalezionym w Mosznej na strychu jednego z domostw.
Kobieta, której naturą był ogień
" Tak właśnie mawiała o sobie. Była fenomenem. Tym większym, że w całej swojej istocie bezinteresownym. Dla Katarzyny nie było sytuacji bez wyjścia, nie było ludzi straconych, nie do uratowania, nie było tak wysokich progów, na których nie byłaby skłonna stanąć, aby osiągnąć konieczne dobro i załatwić istotną sprawę. Łamała schematy, kruszyła skostniałe struktury, obalała przesądy, a tym samym wskazywała, że kobieta zdolna jest aktywnie i skutecznie włączać się w życie społeczności. Dopóty się modliła, dopóty pościła, nakłaniała, przekonywała, dopóty ciężko pracowała, dopóki nie dopięła swego. "
Tęczowa aureola wskazuje na świętość postaci i jest równoznaczna z podkreśleniem jej wzorowej, barwnej i proporcjonalnie uformowanej osobowości, która w realnym życiu okazuje się absolutnie szlachetną, jasną, czystą, ... idealnie białą. Fizycznie, tęcza jest bielą rozłożoną przez pryzmat na "czynniki pierwsze", tworzące pełną, zrównoważoną paletę barw. Świętość jest wielobarwna i stąd postacie świętych, pozbawione barwnej ( ... niekoniecznie tęczowej ) aureoli ( ... życiowego kolorytu ), mimo, że formalnie uznane jako święte, rozpłynęłyby się w tłumie i w powszechnym odbiorze przestały istnieć. Strata byłaby ogromna, a powstałej luki ( ... cywilizacyjnej, kulturowej ) nikt inny nie byłby w stanie wypełnić.
Świętość, potencjalnie, ... jest naturalną, ludzką cechą ( skłonnością ), przypisaną każdemu Człowiekowi, a szczególnie temu, którego osobowość ( ... otwartość, wyobraźnia i wrodzona wrażliwość ) wykracza skrajnie daleko ponad przeciętność, nie oderwaną przy tym od realiów życia ( ... konieczność ''twardego stąpania po ziemi'' jest oczywista ). To zrozumiałe, że każdy wielki człowiek, chodzący po ziemi, musi czasami trzymać głowę w chmurach. Jeśli mówimy o kimś ''święty człowiek'', formalnie, niekoniecznie musi być od razu zaliczony w poczet świętych ... . Taką postacią z pewnością jest Eva von Tiele-Winckler, ( Matka Ewa ). Zestawiając życiorysy Matki Ewy oraz św. Teresy i św. Katarzyny odnajdziemy w bardzo wielu miejscach punkty styczne. Stąd też skojarzenie autorstwa obrazu tajemniczej świętej z Matką Ewą nie jest przypadkowe. Już jako dziecko, angażowana przez matkę do niesienia pomocy ludziom biednym, utrwalała w sobie wyjątkową wrażliwość na ludzkie nieszczęście, co z pewnością nie pozostało bez wpływu na przyszłe decyzje wyboru życiowych celów oraz powszechną opinię Człowieka Świętego.
Chrześcijaństwo jest religią pełnowymiarową, wypełniającą Trójosobowym Bogiem ( ... Niewyobrażalnym Dobrem i Pięknem ) całą otaczającą nas przestrzeń poznawczą. Podstawowym ( zasadniczym ), bożym wymiarem jest postać Boga Ojca, ulokowana w sferze daleko przerastającej ludzką wyobraźnię. Aby jednak boskość nie była odległą mrzonką, mogła być lepiej postrzegana, rozumiana i doceniana ( ... Dar Niebios łatwiej docierał do naszej świadomości oraz kształtował nasze życie ), pojawia się historyczna postać niezwykłego Człowieka, Jezusa ( ... Bożego Syna ), który ( ... dotychczas dalece odległej ), pozaziemskiej boskości, nadaje genialnie prosty, zrozumiały, twórczy ( innowacyjny ), ludzki wymiar. Dopełnieniem ( trzecim wymiarem ) boskiej przestrzeni jest stale obecny Duch Święty, który "ulokowany" w okolicach naszej wyobraźni i w myślach ( ... ludzkiej duszy ) jest zawsze gotów pomóc Człowiekowi w podejmowaniu najlepszych z możliwych decyzji. Trudno określić, który z tych trzech wymiarów boskiej przestrzeni jest jej długością, szerokością, czy wysokością, ale na pewno tworzą one wartość wspólną i jednorodną, której obraz może pomieścić nasza wyobraźnia. Jeśli nie mamy wątpliwości czym jest chleb i do czego służy, to również z wyobrażeniem sobie chrześcijańskiego Boga nie powinniśmy mieć żadnych trudności. Matka Ewa, jej działalność charytatywna i twórczość literacka ( poetycka ) są tego doskonałym przykładem, podobnie jak i cały poczet naszych "oficjalnych" świętych.
... na marginesie, zbieżność dat :
- w 1866. r. Hubert von Tiele-Winckler zakupuje posiadłość w Mosznej,
- w 1866. r. Papież Pius IX. ogłasza św. Katarzynę ze Sieny patronką Rzymu,
( w 1999. r. ogłoszona zostaje współpatronką Europy przez papieża Jan Paweł II. )
Na marginesie :
- można nie lubić wielu zjawisk atmosferycznych, ale awersja do urokliwej tęczy ( ... która zawsze zapowiada spokój i słoneczną pogodę, po gwałtownej ulewie ), tego zwyczajnie ogarnąć się nie da.
- ciekawe, czy trafiają się również Eskimosi, którzy odczuwają podobnie organiczną niechęć do zorzy polarnej ... .